Niðurfelling bótaréttar í 40 bótadaga vegna starfsloka. Segir upp vinnu vegna ágreinings um laun. Staðfest.
Nr. 13 - 2006
Úrskurður
Þann 21. febrúar 2006 kvað úrskurðarnefnd atvinnuleysisbóta upp svohljóðandi úrskurð í máli nr. 13/2006.
Málsatvik og kæruefni
1.
Málsatvik eru þau að úthlutunarnefnd atvinnuleysisbóta nr. 1 fyrir höfuðborgarsvæðið samþykkti á fundi sínum sem haldinn var þann 28. desember sl. umsókn Y um atvinnuleysisbætur frá 5. desember 2005. Jafnframt ákvað nefndin að réttur Y til atvinnuleysisbóta skyldi falla niður í 40 bótadaga í upphafi bótatímabils með vísan til 4. tölul. 5. gr. laga nr. 12/1997, um atvinnuleysistryggingar. Ákvörðun þessi var tekin með vísan til upplýsinga á vinnuveitandavottorði frá 8. desember sl. um starfslok Y hjá J.
2.
Y kærði ákvörðun úthlutunarnefndar til úrskurðarnefndar atvinnuleysisbóta með bréfi mótt. 5. janúar 2006. Í bréfinu segist hann hafa unnið hjá J í næstum 9 mánuði áður en hann tók eftir að orlofið var vangreitt. Þegar hann uppgötvaði þetta fór hann að taka eftir að ýmsu öðru. Þannig hafi hann ekki fengið greitt fyrir eldsneyti vegna ökuferða í þágu vinnunnar og ekki fengið 3% launahækkun sem honum hafi verið sagt að allir ættu að fá. Þegar hann minntist á eldsneytið við vinnuveitanda sinn hafi hann reiðst og sagt að hér eftir myndi hann vinna á sama staðnum. Þremur dögum seinna hafi hann þó verið beðinn um að sækja málningu. Hann hafi sagt vinnuveitanda sínum að hann væri ekki að fá kr. 1.235 í dagvinnu eins og hann ætti að fá ef orlofið vantaði. Y segir að sér hafi fundist að vinnuveitandinn hafi verið að notfæra sér að hann þekkti rétt sinn ekki nægilega vel.
Í gögnum málsins liggur fyrir vinnuveitandavottorð frá J frá 8. desember 2005. Þar kemur fram að Y starfaði hjá J sem aðstoðarmaður í málningarvinnu tímabilið 8. nóvember 2004 til 20. nóvember 2005. Ástæða starfsloka er sögð sú að hann hafi sjálfur sagt upp störfum. Einnig liggur fyrir bréf frá Eflingu frá 12. desember 2005. Í bréfinu er staðfest að Y hafi leitað til stéttarfélagsins vegna ágreinings við vinnuveitanda sinn um launamál. Y hafi samið um kr. 1.250 í tímakaup, en þegar hann hafi fengið greitt út hafi komið í ljós að tímakaupið var kr. 1.235. Síðar hafi komið í ljós að vinnuveitandinn greiddi orlofið út með laununum. Það hafi því ekki komið ofan á launin heldur verið innifalið. Af þessum sökum hafi laun Y verið lægri en hann taldi að hann hefði samið um og ekki hefði náðst samkomulag um leiðréttingu á málinu. Y hafi því talið að um svik hafi verið að ræða og sagt upp starfi sínu. Í bréfi Eflingar segir að því miður hafi ekki verið staða til að vinna í málinu af hálfu stéttarfélagsins; fram hafi komið á launaseðlum að orlofið væri innifalið. Að sögn vinnuveitanda var ekki um skriflegan ráðningarsamning að ræða, sbr. símtal ritara úrskurðarnefndar við hann. Samkvæmt kjarasamningum Eflingar voru laun Y yfir lágmarkslaunum.
Niðurstaða
1.
Samkvæmt 4. tölul. 5. gr. laga nr. 12/1997, um atvinnuleysistryggingar, veldur það missi bótaréttar í 40 bótadaga ef umsækjandi um atvinnuleysisbætur hefur sagt lausu því starfi sem hann hafði án gildra ástæðna. Ákvæði þetta er skýrt nánar í 7. gr. reglugerðar nr. 545/1997, um greiðslu atvinnuleysisbóta, en þar segir eftirfarandi:
Ef umsækjandi um bætur hefur sagt starfi sínu lausu er úthlutunarnefnd atvinnuleysisbóta heimilt að ákveða að hann skuli ekki missa rétt til bóta, sbr. 4. tl. 5. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, séu starfslok tilkomin vegna einhverra eftirtalinna atvika:
a. Maki umsækjanda hafi farið til starfa í öðrum landshluta og fjölskyldan hefur af þeim sökum þurft að flytja búferlum.
b. Uppsögn má rekja til þess að umsækjandi, að öðru leyti vinnufær, hefur af heilsufarsástæðum sagt sig frá þeirri vinnu sem hann var í, að því tilskildu að vinnuveitanda hans hafi mátt vera kunnugt um þessar ástæður áður en hann lét af störfum. Heimilt er að óska eftir læknisvottorði þessu til staðfestingar.
Kjósi úthlutunarnefnd að beita heimild 4. tl. 5. gr. laga um atvinnuleysistryggingar í öðrum tilvikum en að ofan greinir, skal hún tiltaka sérstaklega í ákvörðun sinni þau atvik og sjónarmið sem ákvörðun byggist á.
2.
Kærandi sagði upp starfi sínu vegna ágreinings um laun. Orlof var greitt út jafnóðum en reiknaðist ekki ofan á launin. Þetta gerði það að verkum að kærandi fékk lægra tímakaup en hann taldi sig hafa samið um. Ekki var gerður skriflegur ráðningarsamningur við kæranda. Samkvæmt upplýsingum stéttarfélags kæranda voru laun hans yfir lágmarkslaunum. Einnig kom fram á launaseðlum að orlofið var greitt út en reiknaðist ekki ofan á launin. Stéttarfélagið taldi því ekki efni til að gera neitt í málinu.
Að mati úrskurðarnefndar atvinnuleysisbóta teljast þær ástæður sem kærandi gefur fyrir starfslokum sínum ekki gildar í skilningi 4. tölul. 5. gr. laga um atvinnuleysistryggingar, sbr. 7. gr. reglugerðar nr. 545/1997. Hefur ágreiningur milli starfsmanna og vinnuveitanda um launakjör, vinnutíma og/eða aðstæður á vinnustað ekki talist falla undir gildar ástæður samkvæmt framangreindum reglum.
Með vísan til framanritaðs er ákvörðun úthlutunarnefndar atvinnuleysisbóta nr. 1 fyrir höfuðborgarsvæðið um niðurfellingu bótaréttar kæranda í 40 bótadaga samkvæmt 4. tölul. 5. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 12/1997 staðfest.
Úrskurðarorð
Staðfest er ákvörðun úthlutunarnefndar atvinnuleysisbóta nr. 1 fyrir höfuðborgarsvæðið frá 28. desember 2005 um að Y skuli missa rétt til atvinnuleysisbóta í 40 bótadaga í upphafi bótatímabils.
Úrskurðarnefnd atvinnuleysisbóta
Linda Björk Bentsdóttir
formaður
Elín Blöndal Arnar Þór Jónsson
Til baka
