Bótaréttur sjálfstætt starfandi einstaklings
Nr. 14 - 2003
ÚRSKURÐUR
Þann 24. febrúar 2003 kvað úrskurðarnefnd atvinnuleysisbóta upp svohljóðandi úrskurð í máli nr. 14/2003.
Málsatvik og kæruefni
1.
Úthlutunarnefnd atvinnuleysisbóta fyrir Vesturland ákvað á fundi sínum þann 13. nóvember 2002, að hafna umsókn A um atvinnuleysisbætur, dags. 13. nóvember 2002. Í bréfi úthlutunarnefndar til A dags. 18. nóvember 2002, er ákvörðun nefndarinnar rökstudd með vísan til 11. gr. reglugerðar um bótarétt sjálfstætt starfandi einstaklinga úr Atvinnuleysistryggingasjóði nr. 740/1997.
2.
A kærði ákvörðun úthlutunarnefndar til úrskurðarnefndar atvinnuleysisbóta með bréfi, dags. 17. janúar 2003. Í bréfi A segist hún vera mjög ósátt við úrskurð úthlutunarnefndarinnar. Hún hafi starfað í mörg ár hjá Bifreiðaverkstæði X ehf. sem sé fyrirtæki þeirra hjóna. Verkstæðinu hafi verið lokað þann 1. júní 2002 og engin starfsemi verið þar síðan. X eiginmanni hennar hafi boðist vinna sem verktaki við vélgæslustörf í Z-virkjun frá 1. janúar 2002 og í framhaldi af því hafi verkstæðinu verið lokað þann 1. júní 2002.
3.
Í málinu liggur fyrir bréf, móttekið hjá Vinnumálastofnun þann 14. febrúar 2003, Viðskiptaþjónustu Y ehf., undirritað M viðskiptafræðingi. Í bréfinu er staðfest að fyrirtækið Bifreiðaverkstæði X ehf. sem var til húsa á C, hafi lokað þann 1. júní árið 2002 og að engin starfsemi hafi farið fram á verkstæðinu síðan. X, annar eigandi verkstæðisins, hafi notað kennitölu fyrirtækisins til að selja sína vinnu í Z-virkjun. A hafi ekki haft neinar tekjur af fyrirtækinu síðan í maí á árinu 2002 og starfi ekkert við þann rekstur sem X rekur nú á kennitölu fyrirtækisins.
Einnig liggur fyrir í málinu útskrift úr Hlutafélagsskrá dags. 13. nóvember 2002. Þar kemur fram að A sé annar stofnenda fyrirtækisins Bifreiðaverkstæði X ehf. Jafnframt kemur fram að hún er stjórnarmaður í félaginu og framkvæmdastjóri þess með prókúruumboð.
Niðurstaða
1.
Samkvæmt 1. mgr. 1. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 12/1997, eiga launamenn og sjálfstætt starfandi einstaklingar, sem verða atvinnulausir, rétt á bótum úr Atvinnuleysistryggingasjóði samkvæmt því sem fyrir er mælt í lögum þessum, enda séu þeir í atvinnuleit og fullfærir til vinnu.
Samkvæmt 2. mgr. 1. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 12/1997 er félagsmálaráðherra veitt heimild til að setja nánari reglur um hvaða skilyrðum sjálfstætt starfandi einstaklingar skulu fullnægja til þess að njóta bóta úr sjóðnum. Segir í ákvæði þessu að m.a. skuli settar reglur um hvaða skilyrðum menn verða að fullnægja til þess að teljast sjálfstætt starfandi og vera atvinnulausir. Í 6. gr. reglugerðar nr. 740/1997 um bótarétt sjálfstætt starfandi einstaklinga úr Atvinnuleysistryggingasjóði segir orðrétt:
Sjálfstætt starfandi einstaklingur telst vera atvinnulaus, þegar hann uppfyllir öll eftirtalin skilyrði:
1. Er hættur rekstri, sbr. 7. - 10. gr.,
2. hefur ekki tekjur af rekstri,
3. hefur ekki hafið störf sem launamaður,
4. er sannanlega í atvinnuleit og er reiðubúinn að ráða sig til allra almennra starfa,
5. hefur tilkynnt lok rekstrarins til opinberra aðila, sbr. 7. gr.
Í 7. gr. er kveðið á um að til að tilkynning um lok rekstrar teljist fullnægjandi þurfi hún að bera með sér að:
1. Lok sjálfstæðrar starfsemi hafi verið tilkynnt launagreiðandaskrá Ríkisskattstjóra og
2. virðisaukaskattskyldri starfsemi hafi verið hætt.
Í lögum um atvinnuleysistryggingar nr. 12/1997 er ekki kveðið sérstaklega á um réttarstöðu þeirra sem eiga hlut í og/eða eru aðilar að stjórnun fyrirtækja. Í reglugerð nr. 740/1997 um bótarétt sjálfstætt starfandi einstaklinga segir hins vegar orðrétt í 11. gr.:
Um þá sem starfa hjá fyrirtæki sem þeir eiga hlut í og/eða stjórna.
Maður sem starfar við eigin atvinnurekstur, einn eða ásamt maka sínum, eða við starfsemi sem hann rekur í sameign með öðrum aðila eða sem fer fram á vegum lögaðila sem hann á jafnframt 50% eða meiri eignarhluta í og/eða er aðili að stjórnun fyrirtækisins, skal ekki á sama tíma eiga rétt á atvinnuleysisbótum. Sama gildir um þann sem vinnur við eigin atvinnurekstur og á, einn eða ásamt maka, börnum eða öðrum nákomnum sbr. 3. tölul. 1. gr., 10 % eða meiri eignarhluta í fyrirtæki gegni hann jafnframt stöðu framkvæmdastjóra, hafi prókúru þess eða á sæti í stjórn þess.
Til að öðlast rétt til atvinnuleysisbóta verður hlutaðeigandi að sýna fram á að hann hafi framselt eignarhluta sinn og/eða sagt sig í raun frá stjórn fyrirtækisins að uppfylltum skilyrðum 3. mgr. 9. gr. og að hann uppfylli að öðru leyti skilyrði laga um atvinnuleysistryggingar og þessarar reglugerðar fyrir bótarétti.
3. mgr. 9. gr. kveður síðan á um að ekki er hægt að uppfylla skilyrði um framsal eða lokun reksturs með því að afhenda reksturinn nákomnum.
Ljóst er að kærandi á 50% eignarhluta á móti eiginmanni sínum í fyrirtækinu Bifreiðaverkstæði X ehf. Kærandi situr jafnframt í stjórn félagsins og er framkvæmdastjóri þess með prókúruumboð. Þótt félagið reki ekki lengur bifreiðaverkstæði eins og við stofnun þess þá er það enn með rekstur og opið virðisaukaskattnúmer. Samkvæmt skilgreiningu reglugerðar nr. 740/1997 hefur kærandi því stöðu sjálfstætt starfandi einstaklings. Skilgreining þessi er óháð því hvort félagið greiði viðkomandi laun eða ekki. Samkvæmt reglugerðinni skal hún ekki á sama tíma eiga rétt á atvinnuleysisbótum nema hún geti sýnt fram á að hún hafi framselt eignarhluta sinn eða rekstri hafi verið hætt skv. 6. og 7. gr. reglugerðarinnar. Það er því niðurstaða úrskurðarnefndar atvinnuleysisbóta að umsókn kæranda um atvinnuleysisbætur uppfylli ekki skilyrði laga um rétt til greiðslu atvinnuleysisbóta. Með vísan til framanritaðs er ákvörðun úthlutunarnefndar atvinnuleysisbóta fyrir Vesturland í máli A staðfest.
Úrskurðarorð:
Ákvörðun úthlutunarnefndar atvinnuleysisbóta fyrir Vesturland frá 13. nóvember 2002 um synjun á umsókn A um atvinnuleysisbætur, er staðfest.
Úrskurðarnefnd atvinnuleysisbóta
Friðjón Guðröðarson
formaður
Árni Benediktsson Benedikt Davíðsson
Til baka