Ótímabundin niðurfelling bótaréttar staðfest. Hafnar atvinnutilboði. Ítrekun.

Nr. 4 - 2006

Úrskurður

 

Hinn 13. janúar 2006 kvað úr­skurð­ar­n­efnd at­vinnu­leysis­bóta upp svohljóðandi úr­skurð í máli nr. 4/2006.

 

Máls­at­vik og kæru­efni

 

1.

Úthlutunar­nefnd at­vinnu­leysis­bóta nr. 1 fyrir höfuðborgarsvæðið ákvað á fundi sínum sem haldinn var þann 14. nóvember 2005 að fella ótímabundið niður rétt X til atvinnuleysisbóta.  Ákvörðun þessi var tekin með vísan til 4. tölul. 5. gr. laga nr. 12/1997, um at­vinnu­leysis­tryggingar.  Ákvörðunin var tekin á grundvelli þess að X hafði hafnað atvinnutilboði þann 1. nóvember 2005 frá M. Um ítrekun var að ræða þar sem hún hafði þann 24. mars 2004 hafnað atvinnutilboði frá H.  Úthlutunarnefndin tók mál X aftur fyrir á fundi sínum þann 28. nóvember 2005 og staðfesti fyrri ákvörðun sína.

 

2.

X kærði framangreinda ákvörðun úthlutunarnefndar til úrskurðarnefndar atvinnuleysisbóta með bréfi 1. desember 2005.  Hún segir að í bréfi úthlutunarnefndar komi fram að hún hafi hafnað atvinnutilboði vegna þess að um 100% starf hafi verið að ræða en hún vilji aðeins 50% starf.  Þetta sé ekki rétt, hún sé umsækjandi um 100% starf frá 8 til 16 eða 9 til 17, þ.e. átta klst. á dag.  Hún hafi fengið atvinnutilboð frá M sem feli í sér 12 tíma vaktir í þrjá daga og síðan tveggja daga frí.  X segist ekki treysta sér til að standa 12 tíma vaktir, þær séu bæði langar og strangar.  Hún sé að nálgast sextugt og hafi ekki líkamlega krafta í svo langar vinnulotur.  Þetta sé starf sem bjóða ætti yngra fólki.  Fram kemur að X leitaði til Eflingar vegna ákvörðunar úthlutunarnefndar.  Í bréfi Eflingar frá 17. nóv. sl. segir að ekki hafi verið um að ræða höfnun á vinnu eða óskir um minna starf og því telji félagið ekki grundvöll fyrir niðurfellingu bóta.

Í gögnum málsins liggur fyrir atvinnutilboð frá M  þann 1. nóvember 2005.  Um var að ræða starf aðstoðarmanns við diska- og pottauppvask.  Um vaktavinnu var að ræða frá kl. 8:30 til 20:30.  Í tilboðinu segir að X hafi ekki verið boðin vinnan.  Hún hafi afþakkað að sækja um vegna þess að hún komist ekki í 100% vaktavinnu og að hún vilji 50% vinnu.  

 

 

Niður­staða

1.

Samkvæmt 1. mgr. 1. gr. laga nr. 12/1997, um atvinnuleysistryggingar, eiga launamenn og sjálfstætt starfandi einstaklingar sem verða atvinnulausir rétt á bótum úr Atvinnuleysistryggingasjóði samkvæmt því sem fyrir er mælt í lögunum, enda séu þeir í atvinnuleit og fullfærir til vinnu.  Samkvæmt 6. tölul. 2. gr. laganna er skilyrði bótaréttar að vera reiðubúinn til að ráða sig til allra almennra starfa.

Þetta skilyrði er áréttað frekar í 1. gr. reglugerðar nr. 545/1997, um greiðslu atvinnuleysisbóta, en þar segir eftirfarandi:

 

,,Til að eiga rétt á atvinnuleysisbótum þarf umsækjandi í atvinnuleit samkvæmt 1. gr. laga um atvinnuleysistryggingar að uppfylla eftirfarandi skilyrði:

a.         Að vera reiðubúinn til að ráða sig til allra almennra starfa, enda sé vinnan heimil að lögum og laun fyrir hana og starfskjör í samræmi við 1. gr. laga um starfskjör launafólks og skyldutryggingu lífeyrisréttinda, nr. 55/1980.

b.         Að vera fullfær til vinnu.

c.         Að fylgja starfsleitaráætlun sem gerð hefur verið á vegum svæðisvinnumiðlunar, sbr. 15. gr. laga um vinnumarkaðsaðgerðir, eða skrá sig vikulega hjá svæðisvinnumiðlun/skráningaraðila.

 

Samkvæmt 1. mgr. 13. gr. laga um atvinnuleysistryggingar veldur það missi bótaréttar að neita starfi sem býðst fyrir milligöngu svæðisvinnumiðlunar eða á annan sannanlegan hátt, enda sé vinnan heimil að lögum og laun fyrir hana og starfskjör öll í samræmi við 1. gr. laga nr. 55/1980, um starfskjör launafólks og skyldutryggingu lífeyrisréttinda.  Samkvæmt 5. mgr. 13. gr. gilda ákvæði 4. tölul. 5. gr. laganna um missi bótaréttar samkvæmt greininni.  Réttur til bóta samkvæmt þessum tölulið fellur niður í 40 bótadaga í fyrsta sinn og skerðist bótatímabil sem því nemur. Missi maður aftur rétt til bóta öðlast hann ekki bótarétt að nýju, nema hann sanni að hann hafi stundað vinnu í samfellt sex vikur eftir að hann missti bótaréttinn.

 

2.

Kærandi hafnaði atvinnutilboði frá svæðisvinnumiðlun vegna þess að hún treysti sér ekki til að standa 12 tíma vaktir. Um ítrekun var að ræða þar sem hún hafði hafnað atvinnutilboði á árinu 2004 vegna þess að hún vildi ekki vinna helgarvinnu.  Kærandi er 55 ára gömul kona og ekki með skerta vinnufærni samkvæmt umsókn hennar um atvinnu og atvinnuleysisbætur hjá svæðisvinnumiðlun.  Það er hlutverk vinnumiðlunar að miðla til atvinnuleitanda, sem þiggja bætur samkvæmt lögum um atvinnuleysistryggingar, störfum sem vinnuveitendur hafa tilkynnt að laus séu.  Er gert ráð fyrir því að vinnumiðlun velji af atvinnuleysisskrá þá einstaklinga sem hún telur koma til greina í slík störf.  Ákvörðun vinnumiðlunar um að afhenda bótaþega tiltekið atvinnutilboð felur annars vegar í sér það mat vinnumiðlunar að hann teljist hæfur miðað við fyrirliggjandi upplýsingar frá vinnuveitanda til að taka starfinu og hins vegar kvöð á bótaþega að sinna því tilboði án frekari fyrirvara.  Við mat á því hvort höfnun vinnutilboðs leiði til missis bótaréttar er kannað hvort sú vinna sem bótaþega stóð til boða hafi verið heimil að lögum og laun fyrir hana og starfskjör öll í samræmi við gildandi kjarasamninga.   Einnig er kannað hvort bótaþegi, að öðru leyti vinnufær, búi yfir þeirri menntun og/eða fyrri starfsreynslu sem vinnuveitandi gerir kröfu um.  Uppfylli hinn atvinnulausi þessi almennu skilyrði en hafni engu að síður tilboði um vinnu leiðir það almennt til þess að viðkomandi missir rétt til atvinnuleysisbóta. 

Í umsókn um atvinnuleysisbætur felst yfirlýsing um að umsækjandi óski eftir því að fá greiddar atvinnuleysisbætur meðan á atvinnuleit sinni stendur.  Sú atvinnuleit má almennt ekki vera háð þeim fyrirvara að aðeins ákveðnar tegundir starfa eða ákveðinn vinnutími komi til greina þannig að önnur störf séu útilokuð, sbr. 6. tölul. 1. mgr. 2. gr. laga nr. 12/1997 þar sem segir að þeir sem eiga rétt til bóta samkvæmt lögunum skuli vera reiðubúnir til að ráða sig til allra almennra starfa.   Kærandi taldist því hæfur miðað við kröfur vinnuveitanda til að taka starfinu.  Að mati úrskurðarnefndar bar kæranda að þiggja framkomið atvinnutilboð.  

 

 

Að teknu tilliti til ofangreinds er ákvörðun úthlutunarnefndar atvinnuleysisbóta nr. 1 fyrir höfuðborgarsvæðið frá 14. nóvember 2005 um ótímabundna niðurfellingu bótaréttar kæranda staðfest með vísan til 4. tölu. 5. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 12/1997.  Kærandi öðlast fyrst bótarétt að nýju er hún sannar að hún hafi stundað vinnu í samfellt sex vikur eftir að hún missti bótaréttinn.

 

Úr­skurðar­orð:

 

Staðfest er ákvörðun út­hlutunar­nefndar at­vinnu­leysis­bóta nr. 1 fyrir höfuðborgarsvæðið frá 14. nóvember 2005 um ótímabundna niðurfellingu bótaréttar X.

 

 

Úr­skurð­ar­n­efnd at­vinnu­leysis­bóta

 

Linda Björk Bentsdóttir

for­maður

 

Elín Blöndal                              Arnar Þór Jónsson

Til baka