Niðurfelling bótaréttar í 40 bótadaga. Segir upp starfi. Fellt úr gildi. Sækir um atvinnuleysisbætur eftir þriggja mánaða atvinnuleysi.

Nr. 12 - 2004

 

 

 

ÚRSKURÐUR

 

Þann 26. mars 2004 kvað úr­skurð­ar­n­efnd at­vinnu­leysis­bóta upp svohljóðandi úr­skurð í máli nr. 12/2004.

 

Máls­at­vik og kæru­efni

 

1.

Málsatvik eru þau að út­hlutunar­nefnd at­vinnu­leysis­bóta nr. 2 fyrir höfuðborgarsvæðið samþykkti á fundi sínum þann 20. janúar 2004 umsókn X, um atvinnuleysisbætur.  Með vísan til upplýsinga á vinnuveitandavottorði dags 13. janúar 2004 um starfslok hennar hjá Á ehf. var réttur hennar til atvinnuleysisbóta hins vegar felldur niður í 40 bótadaga í upphafi bótatímabils á grundvelli 4. tölul. 5. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 12/1997, sem kveður á um það að hafi umsækjandi um atvinnuleysisbætur sagt starfi sínu lausu án gildra ástæðna skuli það varða missi bótaréttar í 40 bótadaga.

 

2.

X kærði ákvörðun úthlutunarnefndar til úrskurðarnefndar atvinnuleysisbóta með bréfi dags. 5. febrúar 2004.  Í bréfi sínu segir hún að þegar hún fór í fæðingarorlof hafi hún sagt upp fyrra starfi sínu vegna þess að hún hafi fengið vilyrði fyrir annarri vinnu með sveigjanlegri vinnutíma þegar fæðingarorlofi lyki, og hefði hún þá getað eytt meiri tíma með barni sínu.  Auk þess hefði sá vinnutími passað vel við vinnutíma eiginmanns hennar og þau hefðu ekki þurft að setja barnið til dagmömmu og því getað sparað sér verulegar fjárhæðir.  Þegar til kom hafi hún hins vegar því miður ekki getað fengið þessa vinnu vegna breyttra aðstæðna.  Hún segir einnig að hún hefði átt að vera búin að sækja um atvinnuleysisbætur löngu áður, en hún hafi alltaf verið að vonast til að fá vinnu eftir að fæðingarorlofi lauk og því dregið það á langinn.  Hún hafi aldrei sótt um atvinnuleysisbætur fyrr og því fundist það vera síðasta úrræðið.  Hún hafi sótt um vinnu á nokkrum stöðum og þar á meðal á fyrri vinnustað en ekki fengið vinnu hingað til.  Hún biður um að mál sín verði endurskoðuð með vísan í ofangreind rök.

 

 

3.

Í gögnum málsins liggur fyrir vinnuveitandavottorð dags. 13. janúar 2004 frá Á ehf.  þar sem kemur fram að X starfaði hjá fyrirtækinu tímabilið 17. maí 1999 til 23. apríl 2003.  Ástæður starfsloka eru sagðar að hún hafi farið í fæðingarorlof.  Í samtali við X kemur fram að hún sé smiður að mennt og meðan hún var ófrísk hafi hún  fengið vilyrði fyrir starfi hjá smið sem rak eigið fyrirtæki að loknu fæðingarorlofi.  Hún hafi því sagt upp starfi sínu hjá Á ehf.  Síðan hafi farið að ganga illa hjá smiðnum sem hafði lofað henni vinnu og hann hafi farið erlendis í nám rétt fyrir jól.  Hún hafi reynt að ná sambandi við hann til að fá staðfestingu á vinnuloforðinu en ekki tekist.  Hún þekki manninn ekki mikið og hafi ekki tekist að finna út hvar hann er staddur erlendis.  Í gögnum málsins kemur fram að fæðingarorlofi lauk þann 23. október 2003.  X skráir sig fyrst hjá vinnumiðlun höfuðborgarsvæðisins og sækir um atvinnuleysisbætur þann 12. janúar 2004 eða tæpum þremur mánuðum eftir að fæðingarorlofi lauk

 

 

Niður­staða

 

1.

Sam­kvæmt 4. tölul. 5. gr. laga um at­vinnu­leysis­tryggingar nr. 12/1997, veldur það missi bóta­réttar í 40 bóta­daga ef um­sækjandi um at­vinnu­leysis­bætur hefur sagt lausu því starfi sem hann hafði án gildra ástæðna.  Ákvæði þetta er skýrt nánar í 7. gr. reglu­gerð nr. 545/1997 um greiðslu at­vinnu­leysis­bóta en þar segir:  Ef um­sækjandi um bætur hefur sagt starfi sínu lausu er út­hlutunar­nefnd at­vinnu­leysis­bóta heimilt að ákveða að hann skuli ekki missa rétt til bóta, sbr. 4. tölu. 5. gr. laga um at­vinnu­leysis­tryggingar, séu starfs­lok til­komin vegna einhverra eftir­talinna at­vika:

a.         Maki um­sækjanda hafi farið til starfa í öðrum lands­hluta og fjöl­skyldan hefur af þeim sökum þurft að flytja bú­ferlum.

b.         Upp­sögn má rekja til þess að um­sækjandi, að öðru leyti vinnu­fær, hefur af heilsu­fars­á­st­æðum sagt sig frá þeirri vinnu sem hann var í, að því til­skildu að vinnu­veitanda hans hafi mátt vera kunnugt um þessar ást­æður áður en hann lét af störfum. Heimilt er að óska eftir læknis­vott­orði þessu til stað­festingar.

Kjósi út­hlutunar­nefnd að beita heimild 4. tl. 5. gr. laga um at­vinnu­leysis­tryggingar í öðrum til­vikum en að ofan greinir, skal hún til­taka sér­stak­lega í ákvörðun sinni þau at­vik og sjónar­mið sem ákvörðun byggist á.

 

 

 

 

 

 

2.

Kærandi sækir fyrst um atvinnuleysisbætur tæpum þremur mánuðum eftir að fæðingarorlofi lauk.  Kærandi segist mikið hafa reynt að finna vinnu á þessum tíma en án árangurs.  Almenn lagarök mæla með því að viðurlagaheimild 4. tölul. 5. gr. laga um atvinnuleysistryggingar um 40 daga niðurfellingu bóta skuli fyrst og fremst beitt þegar viðkomandi einstaklingur segir starfi sínu lausu og sækir í kjölfar þess um atvinnuleysisbætur, þ.e. að líta megi svo á að viðkomandi hafi í stað þess að vera í starfi tekið þá ákvörðun að segja starfi sínu lausu og valið þann kost að fara á atvinnuleysisbætur til lengri eða skemmri tíma.

Með vísan til framanritaðs er ákvörðun úthlutunarnefndar atvinnuleysis­bóta nr. 1 fyrir höfuðborgarsvæðið um niðurfellingu bóta­réttar kæranda í 40 bóta­daga samkvæmt 4. tölul. 5. gr. laga um atvinnuleysistryggingar nr. 12/1997 felld úr gildi.

 

 

Úr­skurðar­orð:

 

Ákvörðun út­hlutunar­nefndar at­vinnu­leysis­bóta nr. 1 fyrir höfuðborgarsvæðið frá 20. janúar 2004 um að X skuli missa rétt til at­vinnu­leysis­bóta í 40 bóta­daga í upphafi bótatímabils er felld úr gildi.

 

Úr­skurð­ar­n­efnd at­vinnu­leysis­bóta

 

Linda Björk Bentsdóttir

for­maður

Árni Benedikts­son                                 Benedikt Davíðs­son

 

 

 

 

 

 

 

 

Til baka